معرفی ژنوتیپی از ﭘﺮوﻣﻮﺗﺮ ژن اﯾﻨﺘﺮﻟﻮﮐﯿﻦ ۱۸ به عنوان عامل خطر برای بیماری رینیت آلرژیک در استان چهار محال و بختیاری

زمینه و هدف: اینترلوکین 18 عضوی از خانواده ی اینترلوکین یک می باشد که در اصل به عنوان فاکتور القا کننده ی اینترفرون گاما شناخته شده؛ ولی در تعادل واکنش های ایمنی مربوط به سلول های کمکی 1 و 2 (th1/th2) نیز موثر است. همچنین اینترلوکین 18 با افزایش بیان ایمنوگلوبین e سبب افزایش بروز بیماری رینیت آلرژیک می گردد. این مطالعه با هدف بررسی چگونگی ارتباط پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 18 (g/c 133-) با بیماری رینیت آلرژیک در استان چهارمحال و بختیاری انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ-ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ، dna ژنومی نمونه های خون 293 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک و 218 فرد سالم به روش استاندارد فنل کلروفرم استخراج گردید. پلی مورفیسم g/c133- ژن اینترلوکین 18، به روش rcr–rflp در دو گروه بررسی و مقایسه شد. یافته ها: فراوانی ژنوتیپ gcاز پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 18 (133-) به صورت معنی داری در بیماران با رینیت آلرژیک نسبت به نمونه های کنترل بیشتر بود (05/0>p). با مقایسه فراوانی ژنوتیپ های حامل آلل g با ژنوتیپ های فاقد آلل g cc)) در دو گروه، میزان ﻧﺴﺒﺖ اﻓﺰاﯾﻨﺪه (or) برابر با 69/3 محاسبه گردید. نتیجه گیری: این مطالعه پیشنهاد می کند که پلی مورفیسم g/c133- ژن اینترلوکین 18 ممکن است به عنوان یک ریسک فاکتور در بیماری زایی رینیت آلرژیک نقش داشته باشد.